ಲೋಹರಿ ರಾಘೋ ಎಂಬ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಹಳ್ಳಿ ಹಿಸಾರ್ ನ ಪೂರ್ವ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ 31 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದಲ್ಲಿ ಉಪಸ್ಥಿತವಿದೆ. ಸೋಥಿ-ಸಿಸ್ವಾಲ್ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಮೂರು ಬೃಹತ್ ಐತಿಹಾಸಿಕ ದಿಬ್ಬಗಳಿಗೆ ಈ ಹಳ್ಳಿ ಮನೆಯಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳನ್ನು 1980ರಲ್ಲಿ ಹರ್ಯಾಣಾದ ಪ್ರಾಚ್ಯವಸ್ತು ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಾಲಯ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಧೂಪ್ ಸಿಂಗ್ ಮತ್ತು ಚಂದರ್ ಪಾಲ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಉತ್ಖನನದ ಮೂಲಕ ಸಂಶೋಧಿಸಿದರು.

ಹರಪ್ಪನ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಅನೇಕ ಉಪಕರಣಗಳನ್ನು ಅವರು ಇಲ್ಲಿ ಸಂಶೋಧಿಸಿದರು. ಕೆಂಪು ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ಹೂಕುಂಡ, ವೃತ್ತಾಕಾರದ ಭರಣಿ, ಬೋಗುಣಿ, ಪಾತ್ರೆಗಳು ಮತ್ತು ಮಡಕೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ದೊರೆತಿವೆ. ಭಾರತೀಯ ಉಪಖಂಡದಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಿಣದ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಉಪಕರಣಗಳಿಗೆ ಇವು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿವೆ. ಕ್ರಿ.ಪೂ. 12ನೇ ಶತಮಾನದಿಂದ 9ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗೆ ರಿಗ್ವೇದಿಕ್ ನಾಗರಿಕತೆಯ ನಂತರದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಇವು ಸೇರಿದ್ದವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಸಂಶೋಧಕರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸ್ಮಾರಕಗಳು, ದೇಗುಲಗಳಿವೆ. ಹಳ್ಳಿಯ ಕೆರೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಬಾಬಾ ದಕ್ಷನ್ ಷಾ ದರ್ಗಾ, ಗುರುದ್ವಾರಾ ಕಂಬೋಜ್ ಸಭಾ, ಗುರುದ್ವಾರಾ ಬಂದಾ ಬಹಾದ್ದೂರ್, ಶಿವ ಮಂದಿರ, ಬಾಬಾ ಬಾಲಕ್ ನಾಥ್ ದೇಗುಲ, ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಮಂದಿರ ಮತ್ತು ಕೆಲ ಹಳೆಯ ಮಸೀದಿಗಳೂ ಇಲ್ಲವೆ.